بعضی ها ...

بعضی ها
شبیه عطر بهارنارنجی هستند در کوچه پس کوچه های پیچ در پیچ دلت

نفس می کشی ...

آن قدر عمیق که عطر بودن شان را تا آخرین ثانیه ی عمرت ؛ در ریه هات ذخیره کنی .

بعضی ها
شبیه ماهی قرمز کوچکی هستند که افتاده اند در تنگ بلورین روزگارت
جانت را با جان و دل در هوایشان تازه می کنی .

بعضی ها
آرامش مطلقند
لبخندشان
تلالو برق چشمان شان
صدای آرامشان 
اصلِ کار ، تپش قلبشان
انگار که یک دنیا آرامش را به رگ و ریشه ات تزریق می کند .
و آن قدر عزیزند
آن قدر بکرند
که دلت نمی آید حتی یک انگشتت هم بخورد بهشان
می ترسی تمام شوند و تو بمانی و یک دنیا حسرت

بعضی ها
بودن شان
همین ساده بودن شان
همین نفس کشیدن شان
یک عالمه لبخند می نشاند روی گوشه لبمان

اصلا خدا جان

در خلقت بعضی ها ؛ سنگ تمام گذاشته ای ...

سایه شان کم نشود از روزگارمان 

زندگی تان پر از این بعضی ها ...