عزیزمن سفر بخیر

مسافر خسته ی من ، سفر بخیر 

تو جاده های سوت و کور ، سفر بخیر

تو رفته ای از پیش ما ، سفر بخیر 

غمت مونده تو سینه ها ، سفر بخیر 

 تو رفته ای و مانده ام چگونه با فراق دوریت سپری کنم ، وجود تو نه که بهانه بود برای زندگی ، ولی پر از اشتیاق بود پر از شور بود ....

و اشک خودسرانه بود برای لحظه های شاد ، 

فدای اشکهای وقت رفتنت ، فدای اشکهای بی بها و بی صدا 

چند روزی است دلم خیلی هوات رو کرده ، هوای راه رفتنت ، خندیدنت ، هوای شیطنت ها و ....

دلم آتش سوزان است و جانم مثل کوهی از یخ 

عزیزکم سفر بخیر ، به هر کجا که رفته ای سفر بخیر

من از عبور جاده های انتظار ، گذشته ام به افتخار

تو را سپرده ام به پاک پاک 

تو را سپرده ام به ناب ناب

تو را سپرده ام به خالق مهر و وفا 

تو را سپرده ام دست خدا ....

عزیزکم سفر بخیر

سفر بخیر